Ms
Seyedeh Rana Ashraf
(Azad University (Science & Research))
Microbeam radiation therapy(MRT) is a new method using of radiation in μm scale produced by synchrotron. MRT is a technique utilizing the fact that normal tissue can sustain high doses of radiation in small volumes without significant damage. The main advantages of highly brilliant synchrotron sources are an extremely high dose rate and very small beam divergence. Microbeam radiation therapy uses highly collimated, quasi-parallel arrays of X-ray microbeams of 50–200 keV. Typically, it uses arrays of narrow (25–100 µm wide) microplanar beams separated by wider (100–400 µm centre-to-centre) microplanar spaces. In this study the dose distribution resulting from the micro beam radiation therapy and conventional radiation therapy using Monte Carlo simulation has been reviewed by MCNP4C code. Percentage depth dose curves, Dose - radius and the dose distribution curve drawn with MCNP4C code and compared with each other. In this comparison, we understand that microbeam loss most of energy in surface (2-4 cm) and transfer high doses to the small place. The results show the ability of the Monte Carlo code in simulation and microbeam dosimetry. The results show that the model is valid enough to be used in similar cases, as well as the results could represent an alternative to conventional radiation therapy for low-energy.
Keywords: Radiation therapy- Microbeam- Synchrotron- Dose distribution- Simulation
چکیده به فارسی
پرتودرمانی میکروباریکه یک روش جدید با استفاده از باریکه میکرونی است که توسط سنکروترون تولید می شود. اساس پرتودرمانی میکروباریکه، اشعه ایکس با دز زیاد در حجم کوچک و بدون آسیب های قابل توجه می باشد. انرژی باریکه ی میکرونی مورد استفاده در این روش keV¬200-50 می باشد که متناسب با عمق مورد نظر بهینه می شود. ضخامت این باریکه 100-25 است. باریکه¬های میکرونی به صورت چند آرایه تابیده می شوند که فاصله ی بین این آرایه¬ها ¬400- 100 است. در این تحقیق توزیع دز ناشی از پرتودرمانی باریکه میکرونی و پرتودرمانی مرسوم با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو توسط کدهای MCNP4C بررسی شده است. منحنی های درصد دز عمقی، دز- واگرایی و منحنی های توزیع دز به کمک کدMCNP4C ترسیم شده و با یکدیگرمقایسه شده اند. نتایج به دست آمده نشان دهنده توانمندی کد¬های مونت کارلو در شبیه سازی و دزیمتری باریکه های میکرونی است. این نتایج نشان می¬دهند که مدل سازی استفاده شده به اندازه کافی معتبر بوده و در موارد مشابه قابل استفاده هستند وهمچنین این نتایج می تواند معرف یک روش پرتودرمانی جدید برای جایگزین روش های مرسوم کم انرژی باشد.
واژه های کلیدی:
پرتودرمانی- میکروباریکه- سنکروترون- توزیع دز- شبیه سازی
| عنوان مقاله به فارسی |
بررسی تغییرات توزیع دز با ابعاد میکروباریکه در پرتودرمانی با تابش سنکروترون با استفاده از روش مونت کارلو
|
There are no materials yet.
